თბილისს რომ გავცდით გეგას ინტერესით ავხედე. ჩემსკენ არც კი იყურბოდა.. გზას მიშტერებოდა და ღრმად ფიქრობდა რაღაცაზე. მინდოდა მკითხა სად მივდივართ თქო მაგრამ თავი შევიკავე და დუმილი ვამჯობინე. დაახლოებით თხუთმეტი წუთის შემდეგ ჩვენი მანქანები ერთ-ერთ ფეშენებელურ სახლთან გაჩერდა. დაცვამ კარები გამიღო და გადმოსვლაში
↧